Откровения националиста С. Карпов
"Белорусский националист — объект договоренности. Когда его обсуждают два «ненационалиста», то их консенсус — в том, что националист — это все,
что в состоянии породить их коллективная фантазия. Определять националиста тезисно не нужно. Он — наш бабай..."
Национальная идентификация
"Культурный контекст, корни, имя и кровь - это, наверно, и есть основные критерии национальной идентификации."
Национальный миф
"Мифичность национального сознания является гарантией полноценного существования определенного народа"
Белорус & Литвин — фобии
"Закон Годвина в действии. Попытки проекции Сапеги и Быкова, вышиванки и Виленского барокко на один народ и одну страну
вызывают в совковом мозгу коллапс и образы гитлера. Постсоветский трэш."
Patria Propria "Где черта между нами?" Б. Гройс
"Все идут к истокам, ищут культурную идентичность. Все пытаются определиться и найти свое место через обращение к очень простым формулам
своей культурной идентичности. Определение происходит в глобальном пространстве конкуренции..."
Белорусоцентристский взгляд на историю А. Тарас
"Например, наши местные "янычары", добровольные слуги Москвы, говорят "освободили Вильню", я говорю - "захватили".
Факт один и тот же — объяснение диаметрально противоположное..."
Русский Мир: "Никакой белорусской традиции нет"
Замдиректора центра украинистики и белорусистики МГУ им. Ломоносова про Беларусь
Могла ли БНР удержаться? А. Чайчыц
"Не удержались демократические Грузия, Армения и Азербайджан, провозгласившие независимость от России, несмотря даже ни на какое выгодное географическое положение, ни на какой горный ландшафт.
Они были слишком далеко от Европы, да в Чёрном и Каспийском морях не было британского флота..."
Эссе на заданную тему
"— Как вы себе представляете "идеальный" школьный учебник по истории Беларуси?
Грустная такая постановка вопроса. Слово "идеальный" как бы намекает, что таким он будет только в мечтах. Ну, помечтаем..."
Беларусь. Культурный контекст обращение к медиа-реурсам
О создании трендового культурного контекста, войти в который без минимальных знаний истории своего народа будет некомфортно
СРЭБНАЯ СТРАЛА Ў ЧЫРВОНЫМ ПОЛІ Старажытныя беларускiя шляхоцкiя роды. У. Крукоўскi
"Шляхта. Ваяўнічае і авантурнае, гордае і непаслухмянае, бунтарскае, загадкавае племя. Як здарылася, што слова "шляхта"
і ягоныя вытворныя — шляхціч, шляхоцкі, шляхотны — з часам набылі іранічнае, нават зьдзеклівае гучаньне?"
Наши фамилии Ян Станкевич
Статья написана в 1922 году и напечатана в №4 журнала "Беларускi Сьцяг" в августе-сентябре 1922 года.
Хорошая горькая книга В. Мартинович
"У "Мове" я паспрабаваў сабраць у незвычайным сюжэце маё разуменне багажу праблем, звязаных з нашай ідэнтычнасцю, з культурай, мовай і гісторыяй. З тутэйшасцю, з правінцыйнасцю, з гатоўнасцю адмовіцца ад свайго...
"
Катажына Бонда — каралева польскага дэтэктыву
"У мяне 100%-е беларускае паходжаньне. Я гэта ведаю, і гэта не падлягае ніякім сумневам і дыскусіям. Я ні з кім на гэты конт не зьбіраюся спрачацца.
Але ў мінулым, я не буду гэтага хаваць, я лічыла інакш.
"
Tawarystwa amatarau kazak
"Большой миф национальной идеи (необходимый для существования нации) состоит из маленьких сказок.
Сказка в нашем контексте — это сведения, почерпнутые из исторических хроник и академических трудов, ставших классикой. Но не нашедших отражения
в школьном учебнике."
Ave Holywar
"Рыцарям холивара с глубоким уважением посвящается. Благодаря вам, знакомство с историей своего края превратилось из скучного чтения толстых книжек в захватывающий процесс.
"Болеем за наших". Реально круче, чем хоккей. Реально познавательней, чем школьный учебник. ...
"
Беларусь_VS_Lithvania, рефери: Дж. Кришнамурти
"Беларусь или Литва? Неправильные вопросы всегда имеют ответ. Неправильные вопросы и ответы приводят только к новым страданиям и несчастьям...
"
Профессура и "геноцид балтов" VI-XIII вв.
"Краткие комментарии профессоров (антропологов, археологов, историков и лингвистов)
к забавному тезису о вытеснении литовцев белорусами в V-XIII веках с территории Беларуси
"
"Незалежнасць — гэта..." Уладзімір Арлоў
"Незалежнасьць — гэта калі ад нараджэньня да скону пачуваесься сваім чалавекам на сваёй зямлі.
Незалежнасьць — гэта калі з тэлеперадач і газэт раптам зьнікаюць лісты нястомна-таямнічых вэтэранаў і вусьцішныя паведамленьні пра нацыяналістаў...
"
К этимологии терминов "православный" и "православие"
"Это направление христианства в греко-язычном христианском мире получило название "ортодоксия", что в переводе на русский язык означает "истинная вера".
Естественно, возникает вопрос: каким образом "истинная вера" трансформировалась в "православие"?
"
ДНК, гаплогруппы и золотые цыбулины
"Мы с огромным уважением относимся к любым профессиональным исследователям — генетикам, социологам и всем остальным.
Однако попытки обосновать генетическими маркерами
наличие цыбулин на униатских храмах вызывают некоторое недоумение.
"
Зварот да Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь от профессоров
"— любымі сіламі і сродкамі спыніць далейшае руйнаванне нацыянальнай ідэнтычнасці беларусаў,
бо гэта немінуча прывядзе іх да этнічнага вымірання ў бацькоўскім доме..
"
Taler naaha Kraju
— первая монета, связывающая современную Беларусь с ее историческим гербом и наследием...
Поиски "абсолютного идеала"
"Лагодныя этно-крамы, как средняя температура свядомасьци и национальизма в РБ
"
Белорусская национальная идея, Аркадий Рожновский
Как формируются нации – примерно понятно, а вот почему при схожих обстоятельствах одни этносы создают собственное государство, а другие – нет, до сих пор неизвестно.
Где вы взяли это слово?
Артыкул з нагоды смешнай, але нуднай, нібы закарэлы сіфіліс, недарэчнасьці.
Сучасны стан беларускай мовы ў кантэксты штодзенных камунікацый даволі кепскі.
Хаця ен і лепшы за стан той жа гэльскай (таксама адной з некалькіх дзяржаўных) у Ірляндыі.
Аб'ектыўных падстаў для гэтага хапае. Дастаткова адзначыць, што пісьмовая традыцыя выкарыстаньня спынілася напрыканцы XVII ст, калі ў 1696
вальны Сойм зацьвердзіў выкарыстаньне ў дзяржаўным справаводстве лацінскай і польскай, скасаваўшы беларускую.
Папярэднія 100 год мова пакрыху выціскалася з абарачэньня польска- і лацінамоўнай сыстэмай адукацыі.
Пасьля разбораў Рэчы Паспалітай і паўстаньня 1863 лаціна і польская ў адукацыі пачалі выціскацца расейскаю.
Мова, якой карысталіся каралі і шляхта, на якой выдаваліся Статуты ВКЛ, прыйшла ў заняпад. Яе носьбітамі засталіся пераважна мешканцы мястэчак і вёсак.
Менавіта да іх зьвярталіся ў сваі творах дзеячы адраджэньня.
Напрыканцы XIX ст. адраджэньне мовы пачало ўспрымацца як першы крок да адраджэньня незалежнасьці Края.
Таму фундатарам выданьня з сялянскай назвай "Вянок" М. Багдановіча стала Марыя Магдалена Радзівіл,
спадкаемца княскага роду.
Трохі акрыяўшую к сярэдзіне XX ст., мову зноў занядбалі Пастановай СНК 1933, перарабіўшы яе ў "наркомаўку" — прыстасаваўшы правапіс да нормаў расейскай.
З'явіліся пачварныя назвы, накшталт Газета "Звязда" ды інш.
Сеньня сярод "сьвядомых змагароў" (гэта сапраўдны камплімэнт, калі што) валоданьне мовай (на кольвек якім узроўне) з'яўляецца маркерам "свой-чужынскі".
У асяродьдзе байнэту можна сустрэць пасты на трасянцы, наркомаўке і тарашкевіцы, кірыліцай і лацінкай. І гэта добра. Гэта і ёсьць нармалёвае моўнае жыцьцё.
Мова пазбаўляецца русізмаў. Новыя словы з'яляюцца са Статутаў і Метрык, ператворваюцца са звыклых,
ствараюцца супольнай грамадой і знакавымі аўтарамі паасобку. І гэта таксама нармалёва.
Так Яблонскіс, "бацька сучаснай калбы", у 1900-х праводзіў дэславянізацыю жмудскай мовы,
каб спрыяць яе росквіту. Так Інстытут Эстонскай мовы праводзіць моўнае плянаваньне і штогод стварае новыя словы, каб пазбавіцца іншамоўнай залежнасьці.
Мова толькі пачала выходзіць з афіцыйна-кульгавага становішча, як адразу стала выклікаць пытаньні зацікаўленых лінгвістаў.
"А как на мове будет "Тэрмодинамическая компенсация", — пад'елдыквае аматар расейскай. Ён нават не ў стане ўзгадаць, што лацінскія і англійскія тэрміны,
як і тагачасныя новыя тэхналёгіі, надыходзілі да Расеі менавіта праз Літву-Беларусь.
Ромуальд Франкевич:
—"Угораю" от вашего белорусского — зборы! Не могли бы поделиться,в каком словаре нашли это слово? Спасибо.
Во-первых, "кальвинский сбор" — не церковь и не костел, и по-русский пишется так. В белорусском — согласно грамматике "збор".
А па-другое — идите в пень, Ромуальд Франкевич. Наўпрост уявіце сабе, што вашыя меркаваньні і зацемкі, рассуждения и оценки — никому не интересны.
Незалежна ці есьць у слоўніку словы кшталту "шпацыраваць, вонкавы, бракуе, прынамсі" і г.д. — яны ўжываюцца, яны моўна-арганічны,
адпавядаюць трэнду развіцьця, маюць добрыя крыніцы ці абгрунтаваньне, іх разумеюць.
Іншых крытэрыяў "ці мае права на жыцьце" не існуе.
И да — пожалуйста. Ваш задор и угар на самом деле — признание того, что моўная парадыгма часткі сьвету змяняецца.
Некалькі год таму вам бы эти вопросы и в глову не пришли.