Краткая история Беларусі za apošnija 1000 hod
«Для нас вельмі важна вырваць наш народ з-пад рускага гіпнозу, паказаць яму іншыя каштоўнасці і шляхі нацыянальнага жыцця, звярнуць увагу на неабходнасць больш цеснага збліжэння з нашымі прыбалтыйскімі суседзямі»
В. Ластовский, 1924
Вацлав Устинович Ластовский (8 ноября 1883 - 23 января 1938) — белорусский писатель, общественный и политический деятель, академик НАН РБ, историк, филолог, Премьер-Министр Белорусской Народной Республики, директор Национального Исторического Музея РБ.
В 1930 обвинён по делу о "Союзе за освобождение Белоруссии", приговорён к высылке.
В 1938 расстрелян.
Был одним из создателей Белорусского музея имени И. Луцкевича в Вильно.
Во время своего первого визита в Вильну Максим Богданович остановился у Ластовского,
и тот показал ему свое собрание белорусских артефактов. Поэт воскликнул:
— Гэта ёсць фундамент нашага адраджэння! Гэта i за тысячу гадоў будзе сведчыць аб нас!
[ Даже в годы Первой мировой войны, в частности в 1916 году, в редактируемой Ластовским газете "Гоман" можно было увидеть объявления: "Купляю ўсякiе старасьвецкiе рэчы: абразы, гравюры, мiнiатюры, рукапiсы i кнiжкi XV i XVI в.; порцэляну, шкло, тканiны. В. Ластоўскi. Завальная вулiца № 7. "Беларуская кнiгарня". ]
С 1922 был среди первых работников Института белорусской культуры (ИнБелКульт), который в 1928 году был преобразован в Белорусскую Академию Наук.
В 1927-30 работал директором Белорусского государственного музея (ныне Национальный Исторический). Благодаря усилиям Ластовского была найдена и перевезена в Минск национальная святыня белорусов — крест Евфросинии Полоцкой. С 1928 года Вацлав Ластовский — академик и секретарь Белорусской АН.
В. Ластовский выступал против советской власти и польской оккупации за независимую и целостную Беларусь.
У 1916 — Ластоўскi адзін з аўтараў "Мемарандума прадстаўнікоў Беларусі", у якім адстойваў права беларускага народа на нацыянальна-дзяржаўнае развіццё і які быў прадстаўлены на міжнароднай канферэнцыі ў Лазане (Швейцарыя).
У 19118-19 чалец Віленскай беларускай рады (старшыней Рады быў Клаўдзій Дуж-Душэўскі), Старшыня Рады міністраў БНР (1919-22). Удзельнічаў у абвяшчэнні незалежнасці БНР.
Удзельнічаў у арганізацыі антыпольскага партызанскага руху. 20 кастрычніка 1920 на беларускай канферэнцыі ў Рызе пад кіраўнінтвам В. Ластоўскага створаны блок беларускіх партый для барацьбы супраць Савецкай улады і Польскай акупацыі за незалежную і непадзельную Беларусь.
Основные труды Ластовского:
"Падручны расiйска-крыўскi (беларускi) слоўнiк.", "Кароткая гісторыя Беларусі", "Гiсторыя беларускай (крыўскай) кнiгi".
http://nasb.gov.by/rus/members/academicians/lastouski.php
http://www.usebelarusy.by/ru/content/vytoki/24444/24447/25446
http://westki.info/artykuly/17863/istoriya-belorusskogo-muzeya-v-vilno
Ликбез: гісторыя Беларусі. Кратко. Інтэрактыўна. Як мае быць. Must have.
Since 2014
